Lepiej umrzeć stojąc, niż żyć na kolanach. Ernesto Che Guevara
Gdy pomyślimy o Argentynie nasuną nam się takie
nazwiska jakJorge Mario Bergoglio ( papież Franciszek), Evita Peron czy Diego
Maradonna, ale była jeszcze jedna osoba, która wiele zrobiła dla
świata.Znienawidzona przez konserwatystów, uwielbiana przez ludzi lewicy. Człowiek
, który stał się ikoną wolności i sprawiedliwości nazywał się Ernesto Che
Guevara de la Serna.
A tak zaczęła się jego historia dość
nieprawdopodobna, ale takie historie się zdarzają.
Ernesto Che Guevara urodził się 14 czerwca 1928 roku
w Argentynie, jako najstarszy z pięciorga dzieci Celi de la Serny i Ernesta Guevara Lyncha . Przodkowie jego ojca
pochodzili z zielonej wyspy, gdy jego ojciec pierwszy raz wziął go w ramiona
miał powiedzieć,, w żyłach mojego syna płynie krew irlandzkich rebeliantów"
Ani wtedy ani nawet kilka lat później nikt nie miał prawa przypuszczać, że
chorujący na astmę chłopiec stanie kiedyś na czele kubańskiego przewrotu i
spróbuję rozniecić rewolucyjny ogień jeszcze w kilku innych krajach.
Z powodu silnych ataków astmy, które omal go nie
zabiły mały Ernesto do dziewiątego roku życia nie chodził do szkoły.Rozpoczął
naukę dopiero od drugiej klasy i szybko okazało się, że jest bardzo zdolnym
uczniem. Był bardzo dobry w naukach ścisłych, ale także uwielbiał czytać
poezję, grywał w szachy i mimo choroby uprawiał także sport..
W 1947 roku przeprowadził się do Buenos Aires po
to by zaopiekować się swoją umierającą babcią. Po jej śmierci postanowił
studiować medycynę twierdząc, że gdyby miał odpowiednie wykształcenie zdołałby
uratować życie umierającej babci.
W czasie studiów medycznych wraz z przyjacielem
Alberto Granado wyruszył w podróż na motocyklu przez Amerykę południową, Ta
podróż zmieniła jego życie na zawsze .Widząc biedę, wiele nieszczęść ludzkich
postanowił poświęcić swoje życie walce o równość, wolność mimo ,że sam
wychowywał się w bogactwie nie był obojętny na los innych ,nie był samolubem
rzadka cecha, ale się zdarza. Po obronie dyplomu Ernesto wyjechał do Gwatemali
i tam na stałe zamieszkał. Poznał tam swoją pierwszą żonę, z którą miał jedną
córkę. Dzięki niej Che poznał wielu wpływowych urzędników rządu Arbenza. Guevara
nawiązał też kontakt z grupą kubańskich opozycjonistów związanych z Fidelem
Castro. Po finansowanym przez CIA wojskowym zamachu stanu, Guevara wstąpił do
zbrojnej milicji walczącej w imieniu legalnego rządu.
Ale się przeliczył, bowiem część armii opowiedziała
się za zamachem stanu …Wtedy postanowił przenieść się do Meksyku. W Meksyku
Ernesto rozpoczął pracę w szpitalu W przerwie od obowiązków, prowadził wykłady
na Narodowym Autonomicznym Uniwersytecie Meksyku i pracował, jako fotograf dla
Latina News Agenccy.
W Meksyku wstąpił do Ruchu 26 Lipca
i rozpoczął
intensywne ćwiczenia wojskowe, które miały go przygotować do walki
partyzanckiej. Pierwsza walka partyzancka nie była udana zostali oni rozbici
przez siły wierne reżimowi.Zginęło lub zostało pojmanych w tym czasie 82
partyzantów.Uratowało się tylko 12 uczestników tej wyprawy w tym sam
Castro, jego brat Raul i właśnie Ernesto.
Schronili się w niedostępnych górach Sierra Maestra- ich grupa skutecznie
się ukrywała. Ukrywali się wśród ubogich rolników w regionie nie było żadnych
szkół, elektryczności, minimalnego dostępu do opieki zdrowotnej a ponad 40
procent dorosłych ludzi było analfabetami.
W tym czasie grupa Fidela wraz z Ernesto tworzyła fabryki do produkcji materiałów
wybuchowych, budowano piece do wypieku chleba , uczyli nowych rekrutów taktyki partyzanckiej organizowali nauczanie czytania i pisania a co
więcej ustanowili polowe kliniki medyczne a nawet miejscową gazetę …Nie próżnowali
na przymusowych wakacjach.
Ernesto był uważany za szorstkiego i
zdyscyplinowanego dowódcę jego żołnierze rozstrzeliwali czasami dezerterów , zdrajców
i donosicieli tu był bezlitosny. Choć był wymagającym dowódcą i utrzymującym wśród swoich żołnierzy rygor,
Jego żołnierze widzieli w nim także nauczyciela poza obowiązkami walki żołnierze
w przerwie między obowiązkami czytali Roberta Louisa Stevensona, Cervantesa i
hiszpańskich poetów lirycznych. Partyzanci uczyli czytać i pisać niepiśmiennych
chłopów, co Guevara określił, jako "bitwa przeciwko niewiedzy".
2 stycznia 1959 r. oddziały rebeliantów wkroczyły
do Hawany .Sześć dni później przybył na Kubę Fidel Castro .Zakończyła się era
panowania Battisty, który uciekł na Dominikanę wraz z 300 milionami dolarów
(warto było być dyktatorem).
W tym czasie
zaczęła się nowa era dla Kuby, która trwa do dnia dzisiejszego. Miesiąc po
obaleniu Battisty Guevara dostał honorowe obywatelstwo nazwano go Kubańczykiem
z urodzenia … w uznaniu jego roli w zwycięstwie.
Ernesto kocha osobiście każdego człowieka, lecz jego dojrzała świadomość
nakazała mu dostrzec uniwersalny wymiar tej miłości… Miłość wyzwolicielska nie
wyrzeka się walki, konfliktu, sprzeciwu wobec tych, którzy uciskają Benjamin
Forcan
Po obaleniu Batisty Ernesto na okres pięciu miesięcy
został przewodniczącym więzienia w La Cabana . W tym czasie dokonano wielu
egzekucji zdrajców informatorów reżimu i zbrodniarzy wojennych, ale także wielu
ludzi ułaskawiono i objęto amnestią i zwolniono z zarzutów.
W tym czasie zmieniła się polityka gospodarcza Kuby
wprowadzono reformę rolną, która ograniczała wielkość wszystkich gospodarstw do
1000 arów.Posiadanie ziemi powyżej tego limitu groziło odebraniem majątku i
rozdawanie chłopom małorolnym .Część ziemi trafiała do komun prowadzanych przez
samorządy. Prawo zakładało także , że plantacje nie mogły być własnością
obcokrajowców. Kolejnym problemem, którym zajął się Guevara była edukacja w tym
czasie budowano nowe szkoły, uczono chłopów czytać i pisać podnosząc wskaźnik
alfabetyzacji do 96 %. Guevara dążył także do ustanowienia powszechnego dostępu
do szkolnictwa wyższego.Guevara objął także stanowisko Ministra finansów a
także prezesa banku centralnego i ministra przemysłu celem jego było
wyeliminowanie nierówności społecznych; znacjonalizowano fabryki banki i
przedsiębiorstwa rozpoczęto budowę tanich mieszkań, powszechnego zatrudnienia
dla wszystkich kubańczyków i rozbudowano opiekę zdrowotną. Geuvera cenił
zjawisko wolontariatu sam oprócz pracy ministerialnej uczestniczył w pracach na
polach trzciny cukrowej i na budowach. Wierzył w to, w co sam wprowadził.
12 czerwca 1959 roku wyjechał w kolejną podróż swojego życia tym razem nie turystyczną. Został wysłany przez Castro na trzymiesięczne tournee po 14 krajach odwiedził Maroko, Sudan, Egipt, Syria, Pakistan, Indie, Sri Lanka, Birma, Tajlandia, Indonezja, Japonia, Jugosławia, Grecja i miast Singapur oraz Hongkong. Spędził także 12 dni w Japonii prowadząc negocjacje mające na celu zwiększenie stosunków handlowych tego kraju z Kubą.
Inne narody czekają na pomoc mojej skromnej osoby. Ja mogę robić to, na co
tobie nie pozwala odpowiedzialność przywódcy kubańskiego. Ernesto Che Guevara do
Fidela Castro
Ernesto miał naturę rewolucjonisty nie
biurokraty może dlatego w 1965 roku zrezygnował z wszystkich funkcji państwowych i zrzekł się honorowego obywatelstwa Kuby. Następnie
wyjechał do Konga, aby organizować tam rewolucje, ale niestety skończyła się ona niepowodzeniem. W 1966 roku
wyjechał w ostatnią swoją podróż do
Boliwii.
Powiedz Fidelowi, że moja klęska nie oznacza końca rewolucji. Powiedz
Aleidzie, żeby o wszystkim zapomniała, wyszła za mąż, była szczęśliwa i dbała o
naukę dzieci. Poproś żołnierzy, żeby strzelali celnie.
W Boliwii Ernesto utworzył oddział partyzancki
liczący 50 osób nazwany armią wyzwolenia międzynarodowego mający na celu
pokonanie Junty wojskowej generała Rene Barrientos,.
Początkowo partyzantom udało się wygrać kilka bitew jednak 8 października obóz
Che został zaatakowany przez wojska rządowe. Rannego Che wzięto do niewoli a
następnego dnia rozstrzelano. Podobno tuż przed egzekucją boliwski żołnierz zapytał go czy myśli o
nieśmiertelności ? Che odpowiedział : Nie ,myślę o nieśmiertelności rewolucji.
Mam go
zawsze przy sobie, na ramieniu, na tatuażu, który jest dziełem sztuki, ale
mógłbym lepiej powiedzieć, że go noszę w sercu. Diego Maradonna.
Czy jego rewolucja przetrwała? I tak i nie. Na Kubie
wciąż rewolucja trwa a jak ona wygląda można sobie na ten temat wiele
poczytać, lub pojechać tam i samemu zobaczyć. Cokolwiek o nim napiszą, powiedzą
prawda jest taka, ze Ernesto Che Guevera stał się ikoną wolności i walki o
swoje prawa i idee. Jest na sztandarze
prawie każdej rewolucji czy protestu. Nadal o nim pamiętają.
Stał się
elementem kultury,symbolem zmian ,ikoną człowieka myślącego obojętnie, na jakim
poziomie czy jest to pacyfista,zielony czy antyglobalista.
Ostatnie słowa Fidela Castro na temat Che brzmiały:, „Jeżeli
chcemy wyrazić, jacy mają być ludzie w przyszłości, musimy powiedzieć: chcemy,
żeby byli jak CHe. Jeżeli chcemy powiedzieć, jak mają być wychowane nasze
dzieci, musimy bez wahania powiedzieć: chcemy, aby były wychowane w duchu Che."
A jego ostatnie przesłanie do ludzi ,świata ,ale
przede wszystkim do swoich pięciorga dzieci brzmiało :
Przede wszystkim, zawsze próbujcie
poczuć głęboką niesprawiedliwość
wyrządzoną każdemu człowiekowi ,niezależnie od regionu świata . To jest
najpiękniejsza cecha rewolucjonistów,
Nelson
Mandela powiedział po jego śmierci ,że życie
Che jest inspiracją dla każdej istoty ludzkiej kochającej wolność, zawsze
będziemy o nim pamiętać. I temu nie da
się zaprzeczyć. .
